Famicom HVC-001 (zwany także Nintendo Family Computer) powstał w 1983 r. i był podstawą dla stworzenia wszelkich podróbek systemu Nintendo. W Polsce określało się je wszystkie mianem "Pegasus", ale tak naprawdę było wiele różnych konsoli, które łączyło jedynie to, że wszystkie były w stanie uruchamiać te same kartridże z grami. Na polskim rynku najczęściej spotykane były: Pegasus MT-777DX, Pegasus IQ-502, Fenix NT-102, Pegasus SP-60, Batman AY-168AS i Micro Computer.

Architektura konsoli - procesor: 8-bitowy typu MOS 6502 1,79 MHz, układ graficzny: 5,37 MHz, rozdzielczość: 256x240, paleta 64 kolorów (maks. 25 wyświetlanych równocześnie), dźwięk: 5-kanałowy mono – 1 kanał szumów, 1 PCM i 3 dźwiękowe.

Część kartridżów do Pegasusa jest pirackimi kopiami gier produkowanymi głównie w Rosji i Chinach (są wśród nich podróbki gier z Sonikiem i innymi postaciami, które zostały zaprojektowane na konsole inne niż Famicom). W Polsce, poza bazarami, sprzedawano również legalne wersje gier w sklepach – dostępne na tę konsolę. Do takich tytułów zalicza się między innymi gra Micro Machines.

Zwykłe gry japońskie w większości przypadków uruchomią się, ponieważ Pegasus to konsola NTSC z wymuszonym 50 Hz oraz rozdzielczością PAL. W niektórych gamepadach do Pegasusa oprócz standardowego D-pada i 2 przycisków istnieją dodatkowe dwa – powyżej przycisków B i A znajdują się przyciski oznaczone jako TURBO, nie ma ich w padach Famicom, zaś w przypadku NES-a była dostępna wersja dżojpada NES Advantage z takimi przyciskami. Niektóre dżojpady posiadają także gniazdo minijack 3,5 mm służące do podłączenia słuchawek (działające tylko przy połączeniu z odpowiednią konsolą). Konsola jest zgodna z pistoletem świetlnym, lecz nie akceptuje innych akcesoriów.

Opis pochodzi z wikipedii.