Amstrad CPC 464 był jednym z najbardziej popularnych komputerów w Europie. Sprzedano ponad 2 miliony sztuk. Pomijając jego przeciętną charakterystykę (był porównywalny z Sinclair ZX Spectrum a w wielu aspektach ustępował takim maszynom jak np. Commodore 64 lub Atari XL) lub udziwnienia (jak pamięć video i dziwny format dyskietek). Był bardzo popularny dzięki swojej niskiej cenie i interesującej idei: wszystkie peryferia były sprzedawane razem: jednostka centralna, magnetofon oraz monitor (zielony lub kolorowy).

Powstało wiele programów i urządzeń zewnętrznych przeznaczonych dla tego komputera. Pracował on w systemie AmsDos (Amstrad's Operating System). CPC 464 mógł także używać systemu CP/M 2.2 lub 3.0 gdy był wyposażony w zewnętrzną stację dyskietek (3" Hitachi, 180 kB/stronę). Wiele z programów dla systemu CP/M zostało zaadaptowanych dla Amstrada CPC. Dla użytkownika dostępne było ok 42 kB pamięci RAM, pamięć graficzna i ROM były mapowane na te same adresy a dedykowany układ scalony automatycznie przełączał banki w razie potrzeby.

W 1986 firma Amstrad wykupiła od Sinclair Research markę ZX Spectrum i wyprodukowała komputery: ZX Spectrum+2 (w 1986) oraz ZX Spectrum+3 (w 1987), w których wykorzystano niektóre z doświadczeń i opracowań sprawdzonych i zaprojektowanych dla CPC.

W późniejszym okresie, kiedy rynek komputerów domowych został opanowany przez komputery osobiste (sprzęt oparty na architekturze IBM PC, np. Amstrad PC 1512), przedsiębiorstwo Amstrad zajęło się konsolami do gier oraz rynkiem audio-video, TV Sat i innymi urządzeniami elektroniki domowej.

Opis pochodzi ze strony: www.starekomputery.uibs.com.pl oraz z wikipedii