W roku 1978, po sukcesie konsoli Atari 2600, Atari postanowiło spróbować swych sił na rodzącym się dopiero rynku komputerów domowych. W listopadzie 1979 roku spółka rozpoczęła sprzedaż modeli Atari 400 (nazwa kodowa Candy) i Atari 800 (nazwa kodowa Colleen) – tańszej i droższej wersji 8-bitowego komputera.

W roku 1985 wprowadzono na rynek modele Atari 65XE oraz Atari 130XE. Pierwszy z modeli to praktycznie Atari 800XL w nowej, dostosowanej wzorniczo do serii ST, obudowie. Jedyną ważniejszą innowacją była wymiana interpretera Atari BASIC z wersji B na pozbawioną najbardziej uciążliwych błędów wersję C.

130XE – sprzedawany w Polsce od 1986 roku, był to komputer 65XE z rozszerzeniem pamięci do 128 KB i dodanym złączem ECI (Enhanced Cartridge Interface) – późniejsze wersje Atari 65XE były montowane na płycie 130XE i również zawierały to złącze. Ponieważ ośmiobitowy mikroprocesor 6502 może zaadresować jedynie 64 KB pamięci, dodatkowa pamięć w 130XE była dostępna w postaci wymiennych banków pamięci po 16k każdy, przełączanych w obszarze $4000–$7FFF. Produkcję komputera 130XE chciał w Polsce prowadzić od roku 1986 Lucjan Daniel Wencel, założyciel firmy LDW.

Na rynku zachodnioniemieckim model 65XE został wprowadzony w 1987 roku pod zmienioną nazwą 800XE. Wszystkie egzemplarze były zbudowane na płycie 130XE bez dodatkowych kości pamięci i ich kontrolera, miały więc dostępne złącze ECI. Ostatnie egzemplarze produkowane były z niskich jakościowo elementów, często z fabrycznie wadliwym układem GTIA, co czyniło część trybów graficznych nieużytecznymi – wyświetlały się z błędami.

Opis pochodzi ze strony wikipedii